Take me to Rio

Στη Βραζιλία, όταν κάθεσαι στον ήλιο και έχεις πιει και μια δυο μπύρες, κατά προτίμηση Brahma εντελώς παγωμένες, από την κατάψυξη και κάθεσαι έτσι λιγωμένη και ξεθεωμένη από το ποδόσφαιρο στην άμμο και τις προλεγόμενες μπύρες και πάντως ακούς κανένα τέτοιο κιτς και Canto de Ossanha ή έστω ένα Brazilian των Genesis και πάντως όλα στην παραλία έχουν μια σέπια της σεβεντίλας πιθανόν.

Να φωνάζεις τον πιτσιρικά που περνάει με τα ψητά καβούρια. Να σπας το καβούρι, με ανυπομονησία γιατί το ποδόσφαιρο στην άμμο είναι κουραστικό άθλημα και σφίγγει τους μύες. Χρειάζεται αναπλήρωση θερμίδων, όλα κι όλα. Το σπας λοιπόν το καβουράκι και το ρουφάς με κοφτές ρουφηξιές, λίγο βίαιες, τίποτα άλλο στον κόσμο δεν αξίζει τέτοιες ρουφηξιές και πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως θα λερωθείς και τα ζουμάκια θα τρέξουν στο λαιμό και στην κοιλιά.

Σε αγαπώ.

Και θέλω να σε γαμήσω.

Θα πεις μετά σε αυτήν που κάθεται δίπλα σου και που έχει κι αυτή ζουμάκια στη μαυρισμένη κοιλιά και στα πόδια. Τί διάολο, πόσο δύσκολο να φας ένα καβούρι στην παραλία χωρίς να γίνεις τόσο χάλια.

Take me to Rio.

Take me.

Take.

\m/